วันที่ 12 มีนาคม 2564 ผู้สื่อข่าว ONB news รายงานว่า รถกู้ชีพ 1669 ของ รพ.สระบุรี ได้รับแจ้งจากพลเมืองดี ว่ามี เด็กนักเรียน จำนวน 4-5 คน ได้ถูกผึ้งหลวงไล่ต่อย จนเหล็กในของผึ้งติดเต็มใบหน้า วิ่งร้องโอดครวญขอความช่วยเหลืออยู่ที่ วัดทองพุ่มพวง ต.ปากเพรียว อ.เมือง จ.สระบุรี จึงอยากให้เจ้าหน้าที่รีบมารับตัวเด็กนักเรียนไป รพ.สระบุรี เป็นการด่วน 

เจ้าหน้าที่กู้ชีพมาถึงพบเด็กนักเรียนวิทยาลัยเทคนิคสระบุรี กลุ่มหนึ่ง ประมาณ 4-5 คน 1ในนั้น โดนผึ้งต่อยติดตามตัว และมีแม่ค้าขายก๋วยเตี๋ยวให้การช่วยเหลือฉีดน้ำเพื่อเอาตัวผึ้งออกจากตัวของเด็ก ที่ต่อยติดคาอยู่เต็มตัว เสร็จแล้วจึงได้รีบนำตัวเด็กส่ง รพ.สระบุรี ส่วนนักเรียนที่เหลือแต่ละคนโดนต่อยไม่มากนัก พร้อมแจ้งไปยังศูนย์กู้ภัยสระบุรีให้ส่งเจ้าหน้าที่ที่ชำนาญการจับผึ้ง มาจับผึ้งหลวงรังใหญ่ที่ทำรังอยู่บนต้นโพธิ์ใหญ่ให้หน่อย  เจ้าหน้าที่กู้ภัยสว่างมาถึงที่วัดดังกล่าว ได้เข้าตรวจสอบ พบ ผึ้งหลวงรังขนาดใหญ่ ห้อยอยู่บนต้นโพธิ์ขนาดใหญ่และสูง และรังเต็มไปด้วยตัวผึ้ง ทำให้การช่วยเหลือเป็นไปด้วยความยากลำบาก จึงต้องกลับไปเอาชุดป้องกัน และประสานงานไปยังเทศบาลเมืองสระบุรี ขอรถกระเช้าเพื่อมาทำการเอารังผึ้งออกสดๆ โดยที่ไม่ต้องใช้ไฟลน เจ้าหน้าที่กู้ภัยได้ขึ้นกระเช้าและค่อยๆ ส่งกระเช้าขึ้นไปที่รังผึ้ง ทำให้ผึ้งแตกกระจายบินว่อนในบริเวณนั้น เต็มตัวเจ้าหน้าที่กู้ภัยไปหมด ขณะกำลังใช้มีดเฉือนรังที่ติดอยู่กับกิ่งต้นไม้ใหญ่ ได้มีน้ำผึ้งไหลออกมาลดหัวเต็มตัวเจ้าหน้าที่เปื้อนไปทั้งตัว และได้ใช้หม้อและถังน้ำไปลองรังและน้ำผึ้ง เพื่อไม่ให้รังตกลงมาพื้นดิน ใช้เวลาให้การช่วยเหลือประมาณ 20 นาที ส่วนรังและน้ำผึ้ง เจ้าหน้าที่ได้แบ่งให้กับเจ้าหน้าที่เทศบาล แม่ค้าขายก๋วยเตี๋ยว และชาวบ้านที่มายืนดู มาขอเอาไปกินกันอย่างเต็มที่ ล่าสุดรังผึ้งทั้งหมดที่เจ้าหน้าที่เอาออกไปแล้ว ผึ้งได้รวมตัวย้อนกลับมาเพื่อจะทำรังใหม่ที่เดิม 

 

นางใจ มีสมบูรณ์ อายุ 62 ปี (แม่ค้าขายก๋วยเตี๋ยว) เล่าให้ฟังว่า ขณะกำลังขายก๋วยเตี๋ยวอยู่หน้าวัด ได้ยินเสียงเด็กร้องขอความช่วยเหลือ นึกว่ามีเรื่องทะเลาะกัน แล้วเด็กนักเรียนได้วิ่งเข้าไปในร้านบอกว่า โดนผึ้งต่อย ตนเองจึงบอกว่า อย่าวิ่งเข้ามาในร้าน ให้อยู่ด้านนอก ตนเองเห็นตัวผึ้งขนาดใหญ่ ติดอยู่เต็มหน้าเต็มตัวของเด็กนักเรียนไปหมด น่าจะเป็นร้อยตัว จึงได้ใช้น้ำก๊อกฉีดเพื่อฉีดให้ผึ้งออกจากตัวเด็ก เด็กก็ใช้มือดึงตัวผึ้งออก จนออกหมด ตนมองไปที่หน้าของเด็ก เต็มไปด้วยเล็กในของผึ้ง ติดอยู่ในผิวหน้าของเด็กเต็มไปหมด จนเด็กร้องบอกว่า ทนไม่ไหวแล้ว หายใจไม่ออก ตนเลยบอกเด็กว่า ทนอีกหน่อยลูก เดี๋ยวรถกู้ชีพมารับแล้ว สักพักรถกู้ชีพก็มาถึง จึงรีบนำตัวเด็กขึ้นรถกู้ชีพและปฐมพยาบาลเบื้องต้นในรถ และรีบส่งตัวเด็กไปที่ รพ.สระบุรี เพื่อให้หมอรักษาเป็นการด่วน  เด็กนักเรียนพวกนี้ชอบเอารถ จยย . มาจอดไว้ใต้ต้นไม้ในวัดทองพุ่มพวงเป็นประจำทุกวัน และก็พากันเดินไปเรียน วัดกับโรงเรียนห่างกันประมาณ 50 เมตร