ผู้สื่อข่าว รายงานว่า ลุ่มน้ำเจ้าพระยาอยู่ในอาการขาดแคลนน้ำตั้งแต่สิ้นฤดูฝน 31 ตุลาคม 2562 เพราะฝนตกน้อยลงกว่าปีก่อนมาก ทิ้งช่วงต้นฤดู พอปลายฤดูยังตกแถวปลายขอบชายแดนระหว่างประเทศ ทางด้านเขื่อนหลักของลุ่มน้ำเจ้าพระยา ทั้งเขื่อนภูมิพล, เขื่อนสิริกิติ์, เขื่อนแควน้อยบำรุงแดน และเขื่อนป่าสักชลสิทธิ์ อยู่ในสถานการณ์ที่ไม่ดี ปริมาณน้ำที่เก็บกักก็น้อยลงกว่าทุกปี

 

          ด้าน ดร.สมเกียรติ ประจำวงษ์ เลขาธิการ สทนช. กล่าวว่า “สิ้นฤดูฝน 2562 เริ่มต้นฤดูแล้ง 2562/2563 (1 พฤศจิกายน 2562 - 30 เมษายน 2563) สำนักงานทรัพยากรน้ำแห่งชาติจึงส่งสัญญาณเตือนไปยังกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ ให้แจ้งเกษตรกรลุ่มน้ำเจ้าพระยาไม่สามารถส่งน้ำให้กับภาคเกษตรได้ โดยเฉพาะการทำนาปรัง ถึงอย่างนั้น เกษตรกรลุ่มเจ้าพระยาก็ยังทำนาปรังกันกว่า 2 ล้านไร่ ซึ่งไม่มีน้ำพอสนับสนุนแน่นอน เป็นเรื่องที่รัฐบาลอาจต้องตัดสินใจเลือก โดยเก็บน้ำสำหรับอุปโภคบริโภคและรักษาระบบนิเวศเท่านั้น ส่วนนาปรังที่ได้รับความเสียหายก็ต้องหามาตรการเยียวยาต่อไป” โดยปริมาณน้ำใช้การในลุ่มน้ำเจ้าพระยา 5,280 ล้านลูกบาศก์เมตร จาก 4 เขื่อนข้างต้น จึงเพียงพอสำหรับใช้อุปโภคบริโภคและไล่น้ำเค็มเป็นหลักเท่านั้น

 

          สำหรับการบริหารจัดการน้ำฤดูแล้งใน 4 ลุ่มน้ำสำคัญของประเทศ ได้แก่ ลุ่มน้ำเจ้าพระยา, ลุ่มน้ำแม่กลอง, ลุ่มน้ำโขง-ชี-มูล และพื้นที่อีอีซี จากข้อมูลของ สทนช. ในวันที่ 16 มกราคม 2563 พบว่า ใน 3 ลุ่มน้ำหลัง มีการบริหารจัดการน้ำอยู่ในกรอบของแผนคือน้อยกว่า 37 ล้าน ลบ.ม. 45 ล้าน ลบ.ม. และ 46 ล้าน ลบ.ม. ตามลำดับ ในขณะลุ่มน้ำเจ้าพระยาใช้น้ำ 1,575 ล้าน ลบ.ม. เกินจากแผนที่กำหนดไว้ที่ 1,433 ล้าน ลบ.ม. หรือเกิน 142 ล้าน ลบ.ม. น้ำที่เกินไปจากแผน ส่วนหนึ่งมีการดึงจากน้ำที่ระบายลงมาจากเขื่อนภูมิพล และเขื่อนสิริกิติ์ ใช้ทั้งอุปโภคและบริโภคและการเกษตร ทำให้น้ำบริเวณหน้าเขื่อนเจ้าพระยา จ.ชัยนาท มีระดับต่ำ จนต้องใช้วิธีการสูบน้ำเข้าไปยังสองคลองซ้ายขวาของเจ้าพระยาฝั่งตะวันตกและตะวันออก แทนระบบแรงโน้มถ่วงตามปกติ